207. Żegnaj 2021, witaj 2022, czyli spóźnione podsumowanie roku

Wielokrotnie już tu powtarzałam, że szalenie lubię pisać podsumowania. Dzięki temu porządkuję nieco swój czas (jeśli mogę to tak ująć), widzę co się zmieniło, a co pozostało bez zmian. Oczywiście nie mogłam więc nie zrobić podsumowania roku 2021, kolejnego roku, którego właściwie nie było (kto nie wie o co chodzi, zapraszam TU - na zeszłoroczne podsumowanie). Ta niekończąca się pandemia, z którą dla wielu wiążę się strach o zdrowie swoje i bliskich, dla niektórych też strata najbliższych, a dla większości zmiany w życiu i w pracy. U mnie też się nieco zmieniło, stąd mniej czasu mam i na bloga i na Instragram, więc recenzje i nowe zdjęcia pojawiały się w tym roku rzadziej. Co jeszcze się zdarzyło w tym roku? Zapraszam na może odrobinę spóźnione podsumowanie roku 2021.

Grudzień

Zacznę od kilku słów o ostatnim miesiącu roku. W grudniu, mimo świątecznych przygotowań, udało mi się spędzić sporo czasu z książkami. Przeczytałam ich 8, czyli tyle samo co w poprzednich miesiącach. Najlepsza z nich była "Nić Arachny",zachwyciła mnie skomplikowaną, wielowątkową, pełną tajemnic historią. Najgorszej książki miesiąca nie było, bo pozostałe moje lektury były dobre lub bardzo dobre, jedna tylko przeciętna, ale też nie zła. Za mną więc grudzień całkiem pozytywny pod względem poziomu przeczytanych książek.

1. "Księżna Diana" Iwona Kienzler - o tej książce pisałam już na blogu (TU), więc nie będę się powtarzać. Mnie nie porwała, ale nie uważam jej za złą biografię, stąd oceniłam ją na 6/10.

2. "Gdy zasypie śnieg" Agata Przybyłek - kolejna książka, którą zrecenzowałam TU i ją również oceniam jako dobrą, ale nie jakąś zachwycającą, stąd moja ocena to również 6/10.

3. "Zaklinacz koni" Nicholas Evans - było to dla mnie pierwsze spotkanie z tą powieścią, nie znałam też filmu na jej podstawie. I cóż, nie porwała mnie ta historia. Trochę denerwował mnie język, nieco toporny, pozbawiony lekkości, nieco irytowali bohaterowie i ich wybory, żałuję też, że tak mało było o tym tytułowym zaklinaczu koni. Z drugiej strony, sam pomysł na akcję i tło fabularne były bardzo ciekawe i takie oryginalne. Jestem więc w kropce, jeśli chodzi o ocenę, myślę więc, że takie 6/10 będzie w sam raz. Dla osób ciekawych pełnej wersji mojej opinii zapraszam na Bookhunter.pl - TU znajdziecie całość ;).

4. "Nić Arachny" Renata Kosin -  podpatrzyłam tę książkę, pierwszy tom serii "Siostry Jutrzenki" u Zaczytanej Słowianki, której recenzja mnie zaciekawiła. Zainteresowało mnie zwłaszcza, że jest to saga rodzinna, na dodatek snuta dwutorowo - rozgrywająca się zamiennie - na początku XX wieku i pod koniec tego okresu, na dodatek okraszona nieco wierzeniami słowiańskimi. Bardzo się cieszę, że po nią sięgnęłam, bo okazała się nie tylko tym, czego oczekiwałam, ale też historią pełną tajemnic i emocji, wielowątkową, poruszającą, wciągającą, o której do tej pory myślę. Bardzo, bardzo mi się spodobała, stąd moja ocena 8/10 :).

5. "Promyczek na święta" Klaudia Bianek - pisałam o tej powieści na blogu - TU, żeby więc się nie powtarzać, dodam tylko, że oceniam ją na takie mocne 6/10.

6. "Zaufaj swoim marzeniom" Natalia Sońska - to była ostatnia powieść z paczki świąteczno-zimowej od Czwartej Strony i również jej recenzja znalazła się już na blogu - TU. Oceniłam ją na 5/10, bo to taka przeciętna książka. 

7. "Słowiański amulet" Renata Kosin - drugi tom serii "Siostry Jutrzenki" czytało mi się nieco gorzej od pierwszego, jakoś nie mogłam się wciągnąć w wątki współcześniejsze. Denerwowała mnie bardzo postać Michaliny, która jest ważną bohaterką tej książki. Niemniej, była to bardzo ciekawa, skomplikowana historia i dlatego oceniłam ją na 7/10.

8. "Szpulki losów" Renata Kosin - trzeci tom serii był dla mnie z kolei równie dobry jak pierwszy. Od razu się wciągnęłam i przemknęłam przez tę lekturę niczym błyskawica, zaciekawiona losami tak barwnych członków rodziny Śmiałowskich. Z przyjemnością dałam tej książce ocenę 8/10 :).

Podsumowanie 2021

Wyzwanie czytelnicze

Wspominałam Wam całkiem niedawno, że postanowiłam sobie na początku roku, że w 2021 przeczytam 102 książki. Dlaczego tyle? Z prostej przyczyny - chciałam pobić swój własny rekord z roku wcześniejszego. Wczoraj jednak, pomimo moich chęci i tego, że naprawdę sporo czytałam przez te ostatnie 12 miesięcy, okazało się, że nie udało mi się podołać wyzwaniu. Przeczytałam "tylko" 99 publikacji ;). 

Jak widzicie, nie jest mi smutno z tego powodu, ale dziś sobie postanowiłam, że w 2022 roku nie będę stawiała sobie poprzeczki, jeśli chodzi o liczbę przeczytanych książek. Za to, po rozejrzeniu się w mojej domowej biblioteczce, postawiłam sobie nowe wyzwanie - postaram się w tym roku skupić na starszych pozycjach znajdujących się na moich półkach i od dawna oczekujących na przeczytanie.

Postaram się dzielić z Wami postępami w tej kwestii ;). Rok 2022 zaczynam z 61 książkami, które od jakiegoś czasu czekają na przeczytanie. Trzymajcie kciuki, żeby udało mi się przeczytać jak najwięcej z nich :).

 

Rok 2021 w liczbach:

37388 stron (doceńcie, bo liczyłam "na piechotę" ;))

99 przeczytanych książek

60 egzemplarzy recenzenckich (otrzymanych z Bookhunter.pl, z Klubu Recenzenta Nakanapie.pl, z własnych współprac)

16 ebooków przeczytanych za pośrednictwem Legimi

6 audiobooków przesłuchanych na Empik Go

+ 3 zaczęte, ale nie dokończone :)

w ocenach książek:

16 książek ocenionych 8/10

24 ocenione na 7/10

33 ocenione na 6/10

14 ocenionych na 5/10

4 ocenione na 4/10

4 ocenione na 3/10

4 bez oceny (z różnych przyczyn)

Top 5 - moje najlepsze lektury w 2021 roku

* "Nić Arachny" Renata Kosin - wspomniałam wyżej o tej książce, więc nie będę się powtarzać, zwłaszcza, że mam zamiar napisać zbiorczą recenzję całej serii. W każdym razie to była powieść, która mnie naprawdę zaskoczyła swoją tajemniczością, zachwyciła bogactwem postaci i fantazją, z jaką zbudowane są ich losy, wciągnęła i pochłonęła tak, jak dawno żadna inna historia. A to wszystko dzięki Zaczytanej Słowiance, u której po raz pierwszy zobaczyłam tę książkę ;).

* "Malowane henną" Alka Joshi - miałam zamieścić na blogu recenzję tej książki, ale jakoś się nie złożyło, przygotowałam tylko krótką opinię na Bookhunter.pl. Powieść ta zainteresowała mnie tym, że rozgrywa się w Indiach i że główną bohaterką jest hennistka. Fascynuje mnie tematyka henny (nie tylko tych pięknych malunków na ciele, ale też wykorzystanie tego lawsonii do koloryzacji włosów - sama mam hennowane włosy), lubię takie orientalne klimaty, więc do tej powieści podeszłam z dużym zainteresowaniem i z nadziejami, że okaże się interesującą lekturą. I nie pomyliłam się. Nie jest to może historia lekka i przyjemna, ale pięknie przedstawiająca kulturę i tradycje Indii, a także pokazująca siłę kobiet. Chociaż jest barwna i oryginalna, to nieco ciężki klimat całej opowieści nadaje jej takiej realności, nie pozwalając na przelukrowanie, ale też na zbytnią brutalność. Bardzo polecam tę książkę!

* "Szczęśliwy los" Małgorzata Starosta - ciekawe, że do grona najlepszych lektur dołączyłam komedię kryminalną, ale naprawdę uważam, że to jedna z fajniejszych książek, jakie miałam okazję czytać. To powieść lekka, sympatyczna, napisana z humorem i odrobiną ironii, wciągająca. Pisałam o niej na blogu, więc jak ktoś chce wiedzieć więcej, to zapraszam TU. 

* "Finał Rosie" Graeme Simsion - to była jedna z pierwszych lektur 2021 roku, trzeci i ostatni tom serii, która  mnie zauroczyła postacią głównego bohatera, nieneurotypowego Dona i jego perypetii związanych z próbami dostosowanie się do społeczeństwa. Zachwycałam się nią na blogu, więc jak jesteście ciekawi czemu uznaję ją za jedną z najlepszych lektur roku, to zapraszam TU.

* "Porachunki bezimiennej pisarki" Alice Basso - to kolejna książka lekka, sympatyczna a przy tym błyskotliwa, pełna sarkazmu i humoru, prosta, a jednocześnie zaskakująca, z ciekawymi bohaterami. Bardzo przyjemnie spędziłam z nią czas i tak mi się spodobała, że sięgnęłam też po kontynuację przygód Vani Sarcy (która również mnie w pewien sposób zauroczyła). 

Najgorsze 4 książki ubiegłego roku

* "Propozycja dżentelmena" Julia Quinn - cała seria o Bridgertonach to nie są dobre książki (wiem, wiem, miałam napisać zbiorczy post na ten temat, ale nie skończyłam jeszcze czytać tego cyklu ;)), ale ta jedna jest chyba najgorsza. Historia "miłosna", która miała być oparta na historii Kopciuszka, okazała się bardzo, bardzo słaba, a momentami wręcz żenująca. Bardzo mi się nie podobała. 

* "Kratki się pani odbiły" Jacek Galiński - o ile pierwsza książka z serii nawet mnie zaciekawiła i chwilami śmieszyła, o tyle trzeci tom przygód Zofii Wilkońskiej utwierdził mnie w przekonaniu, że nie chcę dalej się zagłębiać w tę historię. Humor w tej książce był bardzo niskich lotów, akcja mocno naciągana, a główna bohaterka nie do zniesienia.

* "Po drugiej stronie tęczy" Dorota Stachura - ta powieść zapowiadała się na przyjemną, wakacyjną obyczajówkę, na dodatek bardzo aktualną, bo rozgrywającą się w czasach pandemii, tymczasem otrzymałam właściwie książkę o niczym, pełną wątków, czasem nawet dość poważnych, ale tak płaską i płytką, że w sumie nie pozostawiła mnie z żadnymi emocjami. Szkoda, bo jednak potencjał jakiś był, a i styl autorki też nie był zły.

* "Meghan i Harry. Historia prawdziwa" Colin Campbell - żaliłam się na tę publikację przy okazji podsumowania października i listopada. Przypomnę tylko w skrócie dlaczego mi się nie podobała - była tak plotkarska i złośliwa w swoim wydźwięku, że aż nieprzyjemna, pełna złośliwości, plotek, domysłów, oskarżeń etc. Dodatkowo była napisana topornie i chaotycznie, a autorka wypowiadała się w niej bardzo subiektywnie, zdecydowanie nie kryjąc swoich sympatii i antypatii jeśli chodzi o członków brytyjskiej rodziny królewskiej. 

 

Blog i Instagram

Nie byłam w tym roku zbyt aktywna w moich mediach społecznościowych, a przynajmniej nie tak jak zakładałam sobie na początku 2021. Wpływ na to miała nie tylko moja praca, ale też pewne zmęczenie blogowaniem i Instagramem, a także małe zasięgi, które zdecydowanie nie motywowały (i nie motywują) mnie do poświęcania wolnego czasu na te media. Z drugiej jednak strony, pisanie o książkach, polecanie ich, pokazywanie na insta, sprawia mi jednak odrobinę radości i satysfakcji (chociaż coraz mniej), dlatego nie porzuciłam tego kompletnie i nie zamierzam tego robić i w 2022 roku.

W ciągu ostatnich 12 miesięcy na blogu opublikowałam 46 postów, czyli o 9 mniej niż w poprzednim roku. Pojawiło się też 1,3 tyś. komentarzy, o 700 mniej niż poprzednio. Skończyłam rok z 86 obserwatorami, więc chociaż tu jest wzrost, o 5 osób ;).

Na Instagramie z kolei, w 2021 roku pojawiło się u mnie 50 nowych obserwatorów, co również cieszy. Podobnie jak wszelkie serduszka i komentarze zostawiane pod moimi zdjęciami.

Życie pozaksiążkowe

Podobno takie istnieje ;).

W ubiegłym roku dużo czasu spędzałam na świeżym powietrzu, o wiele więcej niż rok wcześniej. Bywałam na wsi, gdzie nie tylko leżałam, czytałam i ogólnie odpoczywałam, ale też trochę grzebałam w ogrodzie i spędzałam czas z uroczą psiną, która w maju dołączyła do rodziny ;). Udało mi się też wyjechać na krótki urlop nad morze, gdzie odetchnęłam pełnym jodu powietrzem i nabrałam chęci i sił do pracy. 

Jeśli chodzi o pracę, to od połowy roku wróciłam już do pracy stacjonarnej, co jakiś czas tylko biorąc dzień lub dwa zdalne. Mam więc nieco mniej czasu niż w 2020 roku, bo jednak do pracy trzeba dojechać i z niej wrócić (a to zajmuje mi łącznie ponad 2 godziny dziennie), zarazem zyskałam jednak chwile na książki, bo najwięcej czytam właśnie w komunikacji miejskiej. Są więc plusy i minusy, jak ze wszystkim.

Poza czytaniem, trochę się z powrotem wciągnęłam w filmy, seriale i muzykę. Pisałam o tym przy okazji miesięcznych podsumowań, więc nie będę szeroko opisywać co nowego oglądałam i czego słuchałam. Wspomnę tylko, że w grudniu udało mi się obejrzeć nowy sezon "Wiedźmina" (nie za bardzo mi się podobał), nowego Spidermana (który jest tak nastawioną na fanów produkcją, że wszyscy, którzy uwielbiają przygody człowieka-pająka będą zachwyceni), za to nie widziałam Matrixa i Eternals, filmów, które miałam na liście "do zobaczenia". Pierwszy z nich może jeszcze uda mi się obejrzeć, bo ciągle jest w kinach, a drugi to chyba dopiero jak się pojawi na Disney+ (no i oczywiście jak ta platforma w końcu zawita do Polski. Swoją drogą, bardzo niefajne, że tak zwlekają z wejściem na nasz rynek, wiem, że wielu fanów produkcji, które są robione pod płaszczem Disneya, bardzo czeka na tę platformę).

Muzycznie jestem ciągle w klimatach musicalowych (najczęściej słucham "Hamiltona", ale polubiłam też "Six" i niektóre piosenki z "Dear Evan Hansen", powoli też odkrywam inne musicale), słucham też z przyjemnością Studia Accantus. Nie za bardzo się za to orientuję w popularnych piosenkach, bo nie słucham radia ;).

Plany na 2022 rok

Jak zwykle, nie mam większych postanowień noworocznych, no może poza sięganiem po książki, które kurzą się u mnie na półkach od dawna. Postanowiłam też po prostu nie robić nic na siłę. Tyczy się to nie tylko mojego prywatnego życia, ale też aktywności na blogu i Instagramie. Może się więc zdarzyć, że długo tu będzie posucha :). 

Więcej postanowień nie mam, nie planuję też niczego szczególnego. Będę sobie wreszcie żyć na spontanie!

Więcej Was nie męczę, dziękuję wszystkim, którzy przebrnęli przez te moje "podsumowaniowe wypociny" ;)

Wszystkiego dobrego w tym nowym roku!