180. PRZEDPREMIEROWO "Narzeczona nazisty" Barbara Wysoczańska

Dziś kilka słów o książce, której premiera zaplanowana jest na za tydzień - 30 czerwca. Chodzi o debiutancką powieść Barbary Wysoczańskiej pt. "Narzeczona nazisty". Kiedy dostałam propozycję przeczytania jej przedpremierowo, na początku nie byłam pewna, w końcu nie oszukujmy się, w tematyce trudnych wojennych miłości powiedziano i napisano już naprawdę dużo. Postanowiłam jednak dać szansę tej książce. I wiecie co? Nie zawiodłam się ;)

 

tytuł: "Narzeczona nazisty"

autor: Barbara Wysoczańska

data wydania: 30 czerwca 2021 r.

wydawca: Wydawnictwo FILIA

liczba stron: 581

kategoria: powieść obyczajowa/powieść historyczna/romans

"Narzeczona nazisty" to historia Hani Wolińskiej, młodej Polki, która w Wolnym Mieście Gdańsk poznaje młodego i przystojnego niemieckiego arystokratę, Johanna von Richter. Młodzi od początku czują coś do siebie, a kiedy Hania zostaje zaproszona do Monachium, do rodzinnej posiadłości mężczyzny, ich uczucie prawdziwie rozkwita. Niestety, na drodze młodych zakochanych stają nie tylko najbliżsi, ale i sytuacja społeczno-polityczna w Europie. Czy uczucie między Polką a Niemcem w przededniu drugiej wojny światowej ma prawo bytu? Czy wojenna zawierucha pozwoli im stworzyć wspólną przyszłość, czy raczej będą musieli porzucić marzenia?

Wydawać by się mogło, że tematy wojenne i trudne miłości z tamtych czasów to już mocno wyeksploatowana nisza, okazuje się jednak, że pani Wysoczańskiej udało się nadać tej tematyce nieco świeżości. Perypetie młodych zakochanych bohaterów, których uczucie rozwija się w najgorszych czasach dla miłości polsko-niemieckiej, potraktowane zostały z dużą dozą delikatności i przede wszystkim, z zaledwie małą, nieprzeszkadzającą dawką naiwności i nierealności. Cała historia jest bardzo rozbudowana, dopracowana, napisana z dbałością o szczegóły, a przede wszystkim całkiem wiarygodna. Nie ma tu też przesadnej martyrologii, tak częstej w powieściach tego typu, nie ma również romantyzowania zła, czy łotrów. Wręcz przeciwnie - autorka jawnie oddziela dobro od zła, pokazując wszelkie nazistowskie niegodziwości.

Cała akcja jest bardzo dynamiczna, pełna różnych wydarzeń, melodramatyczna, ale nie przesadzona pod względem dramatów dotykających bohaterów. Ten dynamizm, połączony z lekkim i prostym, ale nie prostackim stylem opisywania historii wojennej miłości, pozbawionym banału i niepotrzebnych opisów, powoduje, że perypetie bohaterów czyta się szybko i z zainteresowaniem, nie nudząc się ani przez chwilę.Trzecioosobowa narracja, którą zastosowała autorka, daje z kolei możliwość śledzenia losów tragicznych kochanków z różnych perspektyw.

Hania, główna bohaterka tej powieści, nie będzie moją ulubioną postacią książkową, bo momentami mnie nieco denerwowała, ale zarazem uważam, że została wykreowana przez autorkę przekonywająco, ciekawie, że ma swój charakter. Z kolei Johann jest nieco mdły, ale jego rozdarcie moralne i dylematy jakie ma do podjęcia, wypadają całkiem wiarygodnie i właściwie można mu nawet nieco współczuć. Inni bohaterowie są gdzieś w tle, ale również nie są papierowi, mają jakieś cechy charakteru. Z kolei wplecenie w opowieść postaci historycznych, dodaje całej tej powieści kolorytu i w pewien sposób ją uwiarygadnia.

Krótka opinia jednej z blogerek, znajdująca się na skrzydełku książki, porównuje tę historię do "Słowika" Kristin Hannah. I muszę przyznać, że zgadzam się z tym porównaniem. Nie jest to może polska wersja tej bestsellerowej powieści, raczej widzę pewne cechy wspólne obu książek i rozumiem ich zestawienie jako podobnych typów historii.

"Narzeczona nazisty" to powieściowy debiut pani Barbary Wysoczańskiej i uważam, że jest to bardzo dobry początek dla tej autorki. Widać tu dobry styl, pozbawiony banałów, widać też ciekawy pomysł na historię, niestereotypowe podejście do trudnej tematyki miłości pomiędzy osobami stojącymi po dwóch stronach wojennej barykady oraz wiele emocji. Bardzo dobrze udała się autorce również kreacja bohaterów, których uczucie jest całkiem wiarygodne i niebanalne. 

Nie jest to oczywiście książka pozbawiona wad, jest w niej chociażby odrobina naiwności, jeśli chodzi o opisywanie losów tragicznych kochanków, nie przeszkadzało mi to jednak w czytaniu, przemknęłam przez tę powieść naprawdę szybko, mimo iż jest ona dość obszerna (prawie 600 stron). Nie jestem może specjalnie poruszona po tej lekturze, ale muszę przyznać, że została ona w mojej głowie. Podejrzewam, że niektórym czytelniczkom mogłaby ona wycisnąć też kilka łez wzruszenia. 

Polecam ją szczególnie fankom pełnych emocji powieści historycznych, w których wojna i miłość przeplatają się i nie pozwalają się oderwać od lektury... Porwie Was ta historia, zauroczy, zostanie z Wami na dłużej!

 

Za możliwość poznania tej historii przedpremierowo dziękuję Wydawnictwu.