130. Szósta siostra i jej poszukiwania, czyli "Siostra Słońca" Lucinda Riley

Dziś kilka słów o najnowszej książce jednej z moich ulubionych autorek - Lucindy Riley. Już kilka razy pisałam tu na blogu o różnych powieściach tej pani i z reguły byłam nimi zachwycona. Czy tak będzie i tym razem? Zapraszam na krótką opinię.

Od razu zaznaczam, że lepiej nie sięgać po opis tej powieści znajdujący się na stronie wydawnictwa, bo jest on nie do końca prawdziwy, a momentami zdradza za wiele ;). 

tytuł: "Siostra Słońca"

tytuł oryginału: "The Sun Sister"

seria: "Siedem sióstr"

autor: Lucinda Riley

tłumaczenie: Anna Esden-Tempska

data wydania: 31. października 2019 r.

data polskiego wydania: 15. kwietnia 2020 r.

wydawca: Wydawnictwo Albatros

liczba stron: 672

kategoria: powieść obyczajowa

uwagi:

*jak zwykle piękne wydanie ;)

"Siostra Słońca" to szósta część bestsellerowego cyklu "Siedem sióstr". Książka ta opowiada historię Elektry, szóstej i najmłodszej z sióstr D'Apliése, adoptowanych córek tajemniczego Pa Salta. Elektra to 26-letnia supermodelka wiodąca życie, wydawać by się mogło, bez trosk - jest młoda, piękna i bogata. Okazuje się, że ma jednak swoje demony, w których zwalczeniu mogłaby pomóc jej przeszłość. Ona jednak, jako jedyna z sióstr nie pali się, żeby poznać swoje pochodzenie. Tymczasem przeszłość dosłownie puka do jej drzwi i przyczynia się do zmian w jej życiu...

Charakterystyczną cechą stylu Lucindy Riley jest prowadzenie narracji dwutorowej - w teraźniejszości i przeszłości. Również w tej powieści tego nie zabrakło, bowiem historia rozgrywa się tu z dwóch perspektyw: w teraźniejszości, opowiadana w pierwszej osobie przez Elektrę, a także w przeszłości, jako snuta w narracji trzecioosobowej opowieść o niezwykłej Cecily. Obie przestrzenie narracyjne przenikają się, wydarzenia i opowieści z przeszłości są bardzo ładnie wplecione w historię współczesnej bohaterki. Równie dobry jak zawsze styl i język, który, choć prosty, jest pełen emocji, w czym niewątpliwie zasługę ma nie tylko autorka, ale i tłumaczka. 

Przeczytałam gdzieś informację, że seria ta nie musi być czytana po kolei, dlatego też skorzystałam z tej rady i po "Siostrę Słońca" sięgnęłam po przeczytaniu wyłącznie pierwszego tomu. Byłam jednak nieco zaskoczona, bo w tej książce pojawiają się spojlery dotyczące historii pozostałych sióstr, co prawda krótkie, ale jednak dające informacje o tym, jak pozostałe z panien D'Apliese znalazły swoje pochodzenie i tożsamość. Mnie to nie przeszkadza, bo nie mam nic przeciwko takiemu zdradzaniu wydarzeń z poprzednich części, ale osoby, które nie chcą się dowiedzieć co się działo w innych tomach przed ich przeczytaniem, mogłyby być niezadowolone. Ponadto, gdybym nie znała pierwszego tomu, nie za bardzo mogłabym się odnaleźć w tej historii, bowiem opowieść o losach Elektry rozpoczyna się mniej więcej rok po wydarzeniach rozpoczynających cykl "Siedem sióstr".

Sama postać Elektry, zarówno przed, jak i po lekturze, nie będzie należeć do moich ulubienic - to modelka odnosząca sukcesy w swojej branży, bogata, sławna, bardzo piękna, ale zarazem nieszczęśliwa, czyli znany książkowy i filmowy typ. Co prawda, w miarę rozwijania się historii, charakter głównej bohaterki również rozwija się i zmienia, nie jest ona jednak dla mnie postacią, której losy wzbudzałyby jakieś szczególne emocje. Elektra jest bowiem dość stereotypową postacią, mało w niej oryginalności, jaką zapowiadała w pierwszym tomie całej sagi. Prawdopodobnie dlatego początkowo trudno mi było wciągnąć się w tę książkę. Dopiero, kiedy po raz pierwszy pojawiła się na jej kartach historia Cecily, poczułam większe zainteresowanie.

Cecily Huntley-Washington to młoda Amerykanka, która nieco przypadkowym zrządzeniem losu przybywa do Kenii, gdzie jej życie zmienia się diametralnie, nie tylko dlatego, że wybucha II wojna światowa. To postać zupełnie inna od Elektry - młoda kobieta, ale silna, z odwagą stawiająca czoła przeciwnościom, walcząca o to, co kocha. Bardzo podobały mi się jej losy, choć bywały bardzo smutne i przygnębiające, podobał mi się opis jej życia w Kenii i ta szczypta klimatu Afryki, jaką przy okazji zafundowała nam autorka. Nie do końca zachwycił mnie natomiast wątek miłosny w jej historii, ale mogę to wybaczyć. Ogólnie, opowieści z przeszłości, a więc historia Cecily, kobiety związanej w pewien sposób z Elektrą, to najciekawsze fragmenty całej książki.

Dodatkowo, autorka bardzo ciekawie wplotła w losy swoich bohaterek problemy uprzedzeń rasowych, czy ogólnie rasizmu, a także tematykę różnych uzależnień, co powoduje, że cała książka zyskuje na wartości, ma bowiem również w pewnym sensie wymiar edukacyjny, choć czasem przesadnie dydaktyczny. Ponadto, w tej powieści pojawiają się postacie historyczne, które zostały do niej włączone w sposób bardzo delikatny i tak zręczny, że czasami można się nie poznać, że są oni tylko dopisani do fikcyjnej opowieści.

"Siostra Słońca" nie jest może najlepszą książką Lucindy Riley, niemniej, bardzo dobrze spełnia swoją rolę jako część niezwykłej sagi rodzinnej, opowieści o bardzo nietypowych siostrach i ich tajemniczym ojcu. Niewątpliwie, najciekawszą częścią tej książki jest opowieść rozgrywająca się w późnych latach 30-tych i przez kilkadziesiąt kolejnych lat, niemniej, czasy bardziej współczesne są w niej całkiem przyzwoicie opisane, mimo iż historia Elektry nie jest szczególnie porywająca, czy oryginalna. Mimo tych małych wad, myślę, że warto poznać tę książkę, choćby dla opisanej w niej przeszłości, czy odrobiny klimatów afrykańskich, a także po to, żeby poznać brakujący fragment historii sióstr D'Apliése. Z tego względu polecam ją głównie fanom serii "Siedem sióstr". 

Za możliwość poznania tej książki dziękuję Wydawnictwu Albatros oraz portalowi Bookhunter.pl, gdzie również znajdziecie moją recenzję.