196. O dorastaniu w dawnych czasach, czyli "Ośmioro kuzynów" i "Róża w rozkwicie" L.M. Alcott

Kiedyś już chyba wspominałam tu na blogu, że lubię "Małe kobietki" Louisy May Alcott i kontynuacje przygód sióstr March, chociaż nie są to książki przeznaczone dla mojej grupy wiekowej ;). Niemniej, lubię ich spokój, ciepło z nich bijące, uroczy klimat i staroświeckie spojrzenie na świat, jakie prezentują  (choć często też aktualne i w naszych czasach). Kiedy więc usłyszałam, że nakładem Wydawnictwa MG ukażą się inne książki autorki (równie pięknie wydane), wiedziałam, że muszę je przeczytać. I przeczytałam, o czym w skrócie opowiedziałam Wam w podsumowaniach miesiąca. 

Postanowiłam jednak, że oprócz tego napiszę też osobny post na ich temat, bo może komuś umknęły przy okazji podsumowań, a są to powieści warte uwagi. Oto więc przed Wami kilka słów o książkach: "Ośmioro kuzynów" oraz "Róża w rozkwicie". Zapraszam ;)

tytuł: "Ośmioro kuzynów" 
tytuł oryginału: "Eight Cousins Or, The Aunt-Hill" 
autor: Louisa May Alcott 
tłumaczenie: Joanna Wadas 
data wydania: 1875
data polskiego wydania: 28 lipca 2021 r.
wydawca: Wydawnictwo MG
liczba stron: 400
kategoria: literatura dziecięca/literatura młodzieżowa/klasyka literatury
 

tytuł: "Róża w rozkwicie" 

tytuł oryginału: "Rose in Bloom" 

autor: Louisa May Alcott 

tłumaczenie: Joanna Wadas 

data wydania: 1876

data polskiego wydania: 15 września 2021 r. 

wydawca: Wydawnictwo MG

liczba stron: 480

kategoria: literatura dziecięca/literatura młodzieżowa/klasyka literatury

uwagi: 

*to kontynuacja książki "Ośmioro kuzynów"

Obie książki opowiadają o Rose Campbell, sierocie, która trafia pod skrzydła nieco ekscentrycznego wuja, dr Aleca Campbella oraz o jej siedmiu kuzynach, dorodnych Campbellach, którzy wraz z nią dorastają na tzw. Ciocinym Wzgórzu. 

Pierwszy tom, "Ośmioro kuzynów", zaczyna się od tego, jak Rose, 13-latka osierocona przez rodziców, trafia pod opiekę bezdzietnych ciotek, które mają się nią zaopiekować, dopóki z zamorskich wojaży nie wróci jej nowy prawny opiekun. Kiedy Alec Campbell powraca do domu, żeby zająć się bratanicą, zastaje znudzone życiem i znużone, słabowite dziewczątko, któremu nie pomagają nawet weseli i pełni życia kuzyni. Postanawia temu zaradzić i wdraża nietypową kurację leczniczą, która wraz z obecnością siedmiu młodych Campbellów, może się okazać lekiem na całe zło, nie tylko dla Rose, ale i dla innych mieszkańców Ciocinego Wzgórza...

"Róża w rozkwicie" to z kolei kontynuacja historii Rose i jej kuzynów, którzy są już dorośli, albo prawie dorośli. Widzimy więc co wynikło z kuracji, którą wuj Alec zaordynował w poprzedniej książce. Jak głosi tytuł tej powieści, możemy też podziwiać Rose w całym jej rozkwicie, a także przyglądać się jak poszukuje swojego miejsca w życiu i w XIX-wiecznym, tradycyjnym amerykańskim społeczeństwie. 

Chociaż, jak już wspomniałam, nie należę do typowej grupy odbiorców, którym Louisa May Alcott dedykowała książki, to jednak znajduję w nich pewną wartość i dla mnie, jako starszego czytelnika. Obie książki, o których tu opowiadam to uroczo staroświeckie, ciepłe, okraszone sporą dawką słodyczy, ale nie przesłodzone, nieco humorystyczne opowieści o dorastaniu i dojrzewaniu, pełne wydarzeń i ciekawych bohaterów. Są one może nieco bardziej infantylne niż "Małe kobietki", ale zarazem obdarzone nieco większą dawką humoru i uroku.

Autorka przenosi nas, współczesnych czytelników, w nieco inny świat, może pod wieloma względami niezrozumiały, momentami nieco trudny, ale też barwny w tej swojej archaiczności. Pisze dla dorastających dziewcząt i o nich, więc widać w tych opowieściach trochę moralizatorstwa, jednak nieprzesadnego. Są to książki o dorastaniu, pełne życia, w jego wszelkich barwach, a więc niepozbawione smutków i radości, miłe, sympatyczne i przeurocze. 

W obu powieściach można też znaleźć ponadczasowe przemyślenia i mądrości, które się niekoniecznie zestarzały od czasów życia pani Alcott. Czasem wręcz okazuje się, że nabrały pewnej mocy we współczesności, jak choćby słowa ciotki Rose (o bardzo znaczącym imieniu Peace): "wszystkie jesteśmy siostrami". 

Chociaż są to książki rozgrywające się w innych, nieco zamierzchłych czasach, można wyczuć w nich ducha feminizmu, takiego na miarę epoki, w której się rozgrywają. Zwłaszcza widać to w drugim tomie - Rose, mimo iż jest panienką z dobrego domu i dziedziczką, ma wolność wyboru kim chce zostać, ograniczoną, ale jednak ma. Nikt jej nie zmusza do małżeństwa od razu po osiągnięciu pewnego wieku, rodzina pozwala jej i pomaga odnaleźć własną drogę i miejsce w społeczeństwie, podążyć za głosem serca.  

Obie te powieści, choć skierowane dla młodszych czytelników, są dla mnie i mogą stać się dla Was takimi świetnymi comfort books - książkami na gorsze dni, ogrzewającymi serce w chłodne, jesienne czy zimowe wieczory, przenoszącymi w nieco inne czasy i do rzeczywistości nieco obcej, ale pełnej ciepła, słodyczy, spokoju i humoru, a zarazem niepozbawionej nieprzesłodzonych wątków. Bardzo polecam!

Za możliwość poznania losów Rose Campbell i jej kuzynów dziękuję serdecznie Wydawnictwu MG oraz Bookhunter.pl, gdzie również znajdziecie moje recenzje obu książek - TU i TU