222. Cztery lata blogowania

 

Mój blog kończy wkrótce cztery lata! Kiedy to zleciało?!

Pierwszy wpis tutaj pojawił się dokładnie 14 czerwca 2018 roku i dotyczył książki "W domu" Harlana Cobena (zobaczcie TU). Drugi z kolei, opublikowany 6 dni później, był moją zachętą do sięgnięcia po serię "Poldark" (swoją drogą, kilka osób dzięki mnie zaczęło przygodę z historią rodu Poldarków, co mnie bardzo cieszy, bo te książki są mało znane, a naprawdę warte uwagi). I dalej już poszło... Są dni kiedy nie mam chęci tu nic pisać, a są też takie, kiedy zaczynam kilka nowych wpisów. Zdarza mi się też, że chcę porzucić to całe blogowanie, dać sobie z nim spokój, ale jednak zostaję. 

Nie będę ukrywać, że blog ten powstał głównie w jednym celu - żeby dostawać darmowe książki do recenzji. Mogłabym Was mamić banałami w stylu: "założyłam bloga dla Was", ale prawda jest taka, że w 2018 roku chciałam być jedną z tych blogerek zarzuconych nowościami wprost od wydawnictw XD. Naiwna ja! Po tych czterech latach nie mam ogromu współprac, ale przyznam Wam się szczerze, że teraz nie mam też takich ambicji. Zostałam tu, bo po prostu to lubię, a te darmowe książki (swoją drogą, nie są zupełnie darmowe, przecież pisząc recenzję, robiąc zdjęcie, udostępniając informacje o jakiejś książce wykonuję pracę), które się trafiają od czasu do czasu, przestały być celem, a stały się miłym bonusem do mojej pisaniny. Bo nie oszukujmy się, ja naprawdę lubię pisać, zwłaszcza o książkach. Może wychodzi mi to różnie (pewnie często gorzej niż lepiej), ale jak mam wenę, to potrafię się zapomnieć w pisaniu. I to jest fajne. Szkoda tylko, że potrzebowałam tyle czasu, żeby to zrozumieć. I  przede wszystkim, szkoda, że ta moja pisanina niekoniecznie dociera tam, gdzie bym chciała. 

Zasięgi mam marne, ale nie oszukujmy się - nie umiem w promocję, a i to, co piszę nie jest specjalnie zaskakujące, nie ma tego czegoś, co by spowodowało, że nagle ten blog stałby się popularny. Nie umiem też "kadzić" ludziom, jestem szczera w swoich opiniach, a wiem, że to też nie zawsze może się podobać. Inną rzeczą jest też to, że blogom ogólnie spada nieco popularność na rzecz Instagrama, Tiktoka, czy innych serwisów społecznościowych, gdzie wszystko podawane jest w skrócie, w formie raczej wizualnej, nie pisemnej. Nie będę się jednak pieklić i złorzeczyć na te serwisy, bo mimo wszystko mają one spory wpływ na promowanie książek, więc jakby robią to, co i ja chcę robić. A i sama korzystam z Instagrama, choć z mniejszą przyjemnością niż z bloga, bo jednak lepiej mi idzie pisanie niż robienie estetycznych zdjęć ;).

Z okazji tego czterolecia kolejny raz zmieniłam nazwę (a więc i adres) bloga. Tym razem zdecydowałam się na prostą, polską, taką, że wszyscy będą wiedzieć o co chodzi. Większość ludzi zna mnie jako Agę, więc stwierdziłam, że nie będę używać obcobrzmiącej nazwy Rabe (niemieckie der Rabe oznacza kruka), tylko pozostanę przy imieniu jakiego używam na co dzień. Od teraz ten blog nosi po prostu nazwę "Książki Agi". Mam nadzieję, że ta zmiana nie spowoduje, że przestaniecie mnie odwiedzać (pozostałam też przy starym adresie, jakby ktoś nie wiedział/nie pamiętał o zmianie - zrobiłam link przenoszący tu), czy że jakoś się zrazicie do mnie. Wiem, że niektórzy z Was są tu od dawna, część bywa na blogu i komentuje od samego początku, co mnie bardzo cieszy i mam nadzieję, że tak pozostanie. Cieszą mnie oczywiście też nowi obserwujący i komentarze :). Nie cieszy mnie za to spam, ale to już sama regularnie usuwam, a i nie ma na szczęście wiele takich komentarzy ;).

Skracając moje wywody: jestem dumna, że działam w blogosferze już od czterech lat, że nie porzuciłam tego po roku, dwóch, czy po ostatnich czasach posuchy czytelniczej i recenzenckiej. Bo wiecie, nie należę do szczególnie wytrwałych ludzi, zwłaszcza, kiedy to, co robię przynosi średnie rezultaty. No ale mi się udało przetrwać i bardzo mnie to cieszy. 

Cieszy mnie też Wasza obecność. Doświadczyłam tu sporo życzliwości, za co bardzo dziękuję. I cóż, mam zamiar pisać jeszcze trochę, a przy okazji pokazywać Wam co czytałam, co mi się podobało, a co niekoniecznie, a też od czasu do czasu wspomnieć o mojej pracy w bibliotece (szykuję od dawna wpis o katalogowaniu, ale że chcę napisać na ten temat tak, żeby nie było nudno, to czeka mnie sporo pracy ;)).

Dziękuję!

A tak z ciekawości: liczycie swoje lata w blogosferze?

I ostatnie pytanie: z czym Wam się kojarzy mój blog? ;)