239. Powieść niekoniecznie świąteczna, choć bardzo życiowa, czyli "Kolęda na cztery ręce" Natasza Socha

Chociaż na co dzień nie przepadam za przesłodzonymi klimatami, to jakoś w książkach świątecznych jestem w stanie znieść wszelkie ckliwe tematy czy przewidywalne wątki. Może to ten świąteczny nastrój tak się u mnie objawia, że mam chęć na bardziej cukierkowe historie. W każdym razie, w ubiegłym roku przed Bożym Narodzeniem udało mi się przeczytać prawie 10 tego typu tytułów, a w tym roku miałam okazję czytać... jedną taką książkę ;). I dziś właśnie chcę opowiedzieć o mojej jedynej świątecznej lekturze, "Kolędzie na cztery ręce" Nataszy Sochy, którą przeczytałam dosłownie w ostatniej chwili ;). 

 

Paulina zrobiła coś naprawdę głupiego i teraz niejako w ramach zadośćuczynienia za swój czyn, musi przez miesiąc popracować społecznie. Akurat trafia jej się zadanie związane z jej pracą - ma spędzić miesiąc z samotną, starszą osobą - pomóc jej i po prostu dotrzymać towarzystwa. Dla Pauliny to nie lada wyzwanie, okazuje się jednak, że z panią Marią łączy ją naprawdę wiele...

Przede wszystkim, słodyczy w tej książce nie uświadczycie, co jest ciekawą odmianą po typowych świątecznych książkach. Jest tu za to sporo naiwności i stereotypów, zwłaszcza w postaci Pauliny, która choć jest teoretycznie dojrzałą kobietą, to jest głupiutka i patrzy na świat, jak nieopierzona nastolatka - zwłaszcza na osoby starsze, które ma za zniedołężniałe, niepotrzebne etc. Okazuje się, że kontakt z panią Marią, zdecydowanie rześką seniorką, pomoże dziewczynie zmienić swoje życie - czy to nie jest typowe dla książek i filmów? Tym razem jednak, starsza pani ma ciekawą tajemnicę, ale nie zdradzę, musicie sprawdzić sami.

Jest jednak coś, co w interesujący sposób wyróżnia tę książkę - losy współczesnej nam Pauliny przeplatane są opowieścią o Zośce i Franku, młodych ludziach żyjących w prl-owskiej rzeczywistości i przeżywających w tym czasie swoją młodzieńczą miłość. Zawsze jestem bardziej zainteresowana historiami bohaterów sprzed lat, niż tymi współczesnymi i w przypadku tej powieści było podobnie. Żałuję, że opowieści z lat 60-tych i późniejszych były takie krótkie i mało rozbudowane, ale rozumiem, że miały tylko wzbogacać historię Pauliny, a nie być głównym wątkiem książki.

Chociaż tytuł i cała oprawa graficzna sugerują opowieść typowo świąteczną, to jednak wątki związane ze świętowaniem Bożego Narodzenia są tylko tłem do całej historii. Nie przeszkadzało mi to jednak, bo takie tło dodaje całości ciekawej atmosfery. Poza tym, cała ta powieść ma w sobie takie ciepło, nadzieję i trochę życiowych rozważań (nie w postaci Pauliny, która raczej inteligencją nie grzeszy ;)), które też mogą się luźno kojarzyć ze świątecznym klimatem. 

Cała powieść napisana jest bezpretensjonalnie, z dużą lekkością, przez co czyta się ją naprawdę szybko. Snuta z perspektywy trzeciej osoby daje nam, czytelnikom, wgląd w całą historię, z różnych stron, nie tylko z punktu widzenia jednego bohatera. Jak wspomniałam wyżej, w tej książce jest trochę takiego przyjemnego ciepła, nutka tajemnicy, ciekawe relacje młodej kobiety i seniorki, ale pojawia się też odrobina miłości. 

"Kolęda na cztery ręce" to spokojna powieść obyczajowa z bardzo subtelnym świątecznym tłem, co akurat jest dużym plusem, bo czytanie jej poza okresem bożonarodzeniowym nie będzie niczym dziwnym ;). Autorka w prostym i lekkim stylu, bez wielkich słów pokazuje w niej blaski i cienie życia oraz konsekwencje wyborów, które mogą się ciągnąć za nami przez długi czas, a także moc miłości i przyjaźni. Nie jest to może książka idealna, ale i tak ją polecam - jest ciepła, niegłupia i niepozbawiona wzruszeń...

tytuł: "Kolęda na cztery ręce"
autor: Natasza Socha
data wydania: 9 listopada 2022 r.
wydawca: Wydawnictwo Literackie
liczba stron: 264
kategoria: powieść obyczajowa

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Literackim - dziękuję za sprezentowanie mi pięknego świątecznego pudełka z książką - współpraca barterowa.