136. Las skrywa wiele tajemnic, czyli "W głębi lasu" Harlan Coben

Dziś opowiem Wam o książce, która jest dla mnie takim fajnym powrotem do przeszłości. O powieści jednego z moich ulubionych autorów, do którego lubię co jakiś czas wracać, zwłaszcza jak mam powód. A tym razem powód jest naprawdę dobry - za nieco ponad tydzień na platformie Netflix pojawi się serial na podstawie jednej ze starszych powieści Harlana Cobena i z tego powodu wydawnictwo postanowiło wydać ją w specjalnej, serialowej okładce. I o tej książce dziś mowa. Zapraszam na recenzję "W głębi lasu". 

tytuł: "W głębi lasu"

tytuł oryginału: "The Woods"

autor: Harlan Coben

tłumaczenie: Zbigniew A. Królicki

data wydania: 2007

data polskiego wydania: 3 czerwca 2020 r.

wydawca: Wydawnictwo Albatros

liczba stron: 432

kategoria: thriller/kryminał/sensacja

uwagi:

*okładka jest wykonana z takiego materiału, na którym zostają ślady, nie wiem jak on się nazywa, ale nie lubię tego typu okładek ;) 

*to jest już ósme polskie wydanie

Prawie 20 lat minęło od tragedii na pewnym letnim obozie, kiedy to w głębi lasu zaginęło czworo nastolatków. Znaleziono wtedy tylko dwa ciała, a po pozostałej dwójce ślad zaginął, jednak założono, że i oni byli ofiarami pewnego mordercy. Brat jednej z domniemanych ofiar, Paul Copeland, również był na tamtym feralnym obozie i cały czas nie może się pogodzić z tą tragedią. Kiedy więc dowiaduje się, że w Nowym Jorku zastrzelono mężczyznę, który przypomina drugiego z nieodnalezionych nastolatków, zaczyna zadawać pytania i próbuje rozwiązać tę sprawę z przeszłości. Nie wie jednak, jak bardzo tajemnice z głębi lasu mogą wpłynąć na wiele innych osób...

Pan Coben potrafi zawsze tak umiejętnie upleść intrygę, połączyć z pozoru niełączące się wątki i okrasić całość taką małą dawką absurdalnego humoru, że cała wymyślona przez niego powieść jest bardzo wciągająca, pełna zwrotów akcji, a zarazem lekka i całkiem przyjemna w odbiorze. Tak jest i w tej książce. Czyta się ją szybko i z dużym zainteresowaniem, a autor wywodzi co i raz czytelnika w pole, lub, jak w tym przypadku, w las. Nie jest to powieść nudna, ani przewidywalna, wręcz przeciwnie, pełna akcji i zagmatwanych intryg.

Paul Copeland, zwany Cope, przypomina trochę innych bohaterów stworzonych przez pana Cobena, chociaż jest w nieco innej sytuacji życiowej. To trzydziestokilkuletni prokurator okręgowy, a więc człowiek na stanowisku, dodatkowo wdowiec i samotny ojciec małej Cary. W pracy jest twardy i nieugięty, naprawdę walczy o sprawiedliwość, w życiu codziennym jest jednak zupełnie inny, skłonny do wzruszeń i pełen nieco ironicznego humoru, troskliwy i nieco bardziej przystępny niż w pracy. Spadło na niego wiele tragedii, które, choć zmieniły jego życie, to go nie załamały. Ponadto i on ma swoje tajemnice, które w nim żyją i domagają się jego uwagi. 

Podoba mi się jak autor dobrze wykreował tę postać, na taką niejednoznaczną. Paul bowiem nie jest ofiarą, nie jest ideałem, ale nie jest też złym człowiekiem. Jego przeszłość go ukształtowała, zwłaszcza jego stosunki rodzinne, które miały wpływ na całe jego życie. Nie ma on łatwo, ale udało mu się osiągnąć pewien sukces, udało mu się zdobyć stanowisko prokuratora okręgowego, a więc ma odpowiedzialną i ważną pracę. Życie osobiste ułożyło mu się może nieco mniej dobrze, ale jest ojcem kochającym swoją córkę i to jest najważniejsze.

Drugą ważną postacią tej książki jest Lucy, która również jest związana z tamtym feralnym obozem. Do niej przeszłość wraca w nieco inny sposób niż do Paula, ale jej również kolejny raz wywraca życie. Lucy jest opisana mniej dokładnie niż Cope, nie jest też postacią tak ciekawą jak wspomniany główny bohater. Nie polubiłam się z nią, nie potrafiłam jej współczuć, chociaż jej życie również nie było łatwe. Jakoś nie przypadła mi do gustu ta bohaterka.

Pozostałe postacie są raczej drugo- i trzecioplanowe, więc autor nie poświęca im zbyt wiele czasu, choć niewątpliwie mają oni wpływ na całą fabułę. A fabuła, jak wspomniałam, jest spleciona z różnych wątków i wydarzeń na pierwszy rzut oka nie mających związku, dopiero po jakimś czasie zaczyna się widzieć między nimi powiązania. Podoba mi się takie prowadzenie akcji, podobają mi się te wszystkie tajemnice, które mają bohaterowie, a także dość szybka akcja. 

Jedyną wadą tej książki jest dla mnie zbyt szybkie zakończenie i rozwiązanie spraw. Bo o ile cała akcja mknie naprawdę z dużą prędkością i to jest jej zaletą, o tyle oczekiwałabym nieco spokojniejszego, a dokładniejszego jej rozwiązania. Nie jest to jednak duża wada, raczej lekki niedosyt, nie przeszkadza więc w odbiorze całej historii.

"W głębi lasu" to jedna ze starszych książek autora, nie straciła ona jednak na aktualności, wręcz przeciwnie, czyta się ją i odbiera jak nowość wydawniczą. Jest to powieść nastawiona na rozrywkę, nie na wielkie wzruszenia czy delektowanie się nią godzinami, o czym trzeba pamiętać sięgając po nią. Warto się jednak z nią zapoznać, choćby po to, żeby móc porównać ją z serialową adaptacją, albo żeby po prostu dobrze i ciekawie spędzić czas ze skomplikowaną intrygą skonstruowaną przez Harlana Cobena.

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję Wydawnictwu Albatros i portalowi Bookhunter.pl, gdzie również znajdziecie moją recenzję.

PS Nie mogę się doczekać serialu na podstawie tej powieści, mam nadzieję, że mnie nie zawiedzie ;).

 

A Wy znacie tę książkę? Planujecie obejrzeć serial?