81. Miłość, zdrada i tajemnice pewnego zamku, czyli "Saga rodu Cantendorfów" Krystyna Mirek

Lubię sagi rodzinne i romanse historyczne, stąd kiedy usłyszałam o tej trzytomowej serii Krystyny Mirek, stwierdziłam, że spróbuję, mimo iż inna książka tej autorki mnie nie porwała. Sięgnęłam więc po "Sagę rodu Cantendorfów" i dziś chciałabym podzielić się z Wami kilkoma refleksjami na ten temat.

tytuł serii: "Saga rodu Cantendorfów"

tytuły tomów:

t. 1. "Tajemnica zamku"

t. 2. "Cena szczęścia"

t. 3. "Prawdziwa miłość"

autor: Krystyna Mirek

data wydania: 2017 rok

wydawca: Edipresse

liczba stron:

t. 1. - 356

t. 2. - 336

t. 3. - 336

kategoria: literatura obyczajowa/romans

uwagi: brak

Seria składa się z trzech tomów, w których autorka opowiada historię Aleksandra Cantendorfa, hrabiego, który nie ma w życiu szczęścia, bowiem miał cztery żony, które zmarły młodo, nie powiwszy mu uprzednio potomka, który byłby przedłużeniem rodu i dumnym dziedzicem zamku Cantendorf. Wydaje się, że jego sytuacja się zmieni, kiedy na jego drodze pojawia się Kate Milton, piękna rudowłosa dziewczyna, jakże inna od jego poprzednich, wydelikaconych żon i chociaż niższa mu stanem, ale nie ustępująca inteligencją i uporem. Oboje nawiązują znajomość, jednak los nie zawsze bywa sprawiedliwy, a ich wspólna przyszłość okazuje się być w rękach innych...

Kiedy zagłębiłam się bliżej w każdy z tomów serii, miałam wrażenie, że czytam telenowelę, jest to bowiem historia bardzo prosta, dość naiwna, z dramatami tworzonymi trochę na siłę. Zabrakło w niej za to ducha epoki, która zresztą nie była wprost wskazana, ale po strojach, zachowaniach bohaterów, czy opisach okolic, można wnioskować, że akcja rozgrywa się w XIX-wiecznej Anglii. Swoją drogą, wspomniane zachowania bohaterów, czy język powieści, były, jak dla mnie, za mało stylizowane na czasy, w których się rzekomo rozgrywa akcja, a momentami wręcz za bardzo uwspółcześnione.

Również i język, jakim rozmawiają nasi bohaterowie, jest zadziwiająco współczesny, czego przykładem może być jedna z bohaterek, która mówi drugiej, że musi znaleźć "faceta". Nie, że szuka męża, czy mężczyzny, czy chce zostać żoną. Nie, ona szuka faceta, jak 35-letnia singielka ze znanych nam powiastek dla kobiet. Skoro autorka wybrała takie miejsce akcji i taki czas, to powinna dostosować do tego całą stylistykę, tymczasem tu tego zabrakło... I to mnie boli najbardziej, bo jestem wielką fanką literatury, którą nazywam na swój własny użytek - kostiumowa.

Poza niekoniecznie dopasowaną stylistyką całej historii, seria ma bardzo prostą, nieskomplikowaną, charakteryzującą się dość naiwnymi bohaterami i niekoniecznie odkrywczą fabułę, całość jest raczej przekombinowana i na siłę przeciągniętą na trzy tomy. Równie dobrze można było napisać jedną, może nieco grubszą książkę i dałoby się spokojnie zamknąć całą historię Aleksandra Cantendorfa i jego perypetii, niekoniecznie miłosnych. 

Z kolei same tajemnice, a właściwie jedna wielka tajemnica, która się przewija w całej serii, jest tak mało tajemnicza, że praktycznie w pierwszym tomie można się jej domyślić. Autorka bowiem, jakoś nie umie snuć opowieści pełnej klimatu i sekretów... Zwłaszcza, że bohaterowie też odkrywają tę tajemnicę zamku dość szybko i bez większych problemów, aż się dziwię ich nadzwyczajnym umiejętnościom dedukcji ;). Zabrakło tu nieco klimatu, powolnego i w miarę logicznego odkrywania prawdy o tym, co przed laty zdarzyło się w zamku Cantendorf i jaki miało to wpływ na wszystkich bohaterów powieści. 

Jeśli chodzi o bohaterów tej historii, to nie są oni jakoś szczególnie dobrze opisani, nie są też zbyt prawdziwi, a niektórzy z nich mają tylko jedną cechę charakteru, przez co ich zachowania nie są niczym podparte. Główny bohater, Aleksander, jest oczywiście przystojnym i bogatym, ale nieszczęśliwym dziedzicem wspaniałego zamku. Samotny z niego mężczyzna, na dodatek z zamotaną przeszłością przez fakt, że miał aż cztery żony, które bardzo szybko zmarły, a na dodatek na zamku przebywa kochanka, czego nie ukrywa. Kiedy ten smutny hrabia spotyka Kate, młodą, piękną, rudowłosą, upartą dziewczynę, od razu się w niej zakochuje. Jest to oczywiście jedyna i prawdziwa miłość, bo jego poprzednie związki zawierane były niejako z wygody, albo z obowiązku. 

Kate, którą spotkał zaszczyt zauważenia przez samego hrabiego, doświadcza również męki pierwszej miłości, ale też smutków i trosk związanych z niejasną przeszłością ukochanego i plotkami na jego temat. W odnalezieniu się w tej trudnej sytuacji pomaga jej Alice, tajemnicza kobieta, którą miejscowi określają mianem wiedźmy, a która w zamku Cantendorf szuka wyjaśnienia tajemnic z przeszłości. Młoda Kate nie jest osobą szczególnie doświadczoną, co widać po jej zachowaniu, nie ma też za sobą większych przeżyć, no może poza widmem bankructwa rodziny. Autorka stara się ją kreować na rezolutną i inteligentną, a nawet nieco buntowniczą dziewczynę, jednak dla mnie ona i tak pozostaje niewolnicą konwenansów i osobą mocno zależną od innych. 

O pozostałych bohaterach, których jest w sumie sporo, nie będę się wypowiadać, bo nie są jakoś szczególnie interesująco nakreśleni. Nawet ta oficjalna kochanka Aleksandra, nie jest postacią, o której można coś ciekawego napisać... A miała potencjał, niestety zmarnowany... Szkoda. 

Żeby nie było, że piszę same negatywy o tych książkach, to pragnę Was zapewnić, że nie jest to zła seria. Ogólnie rzecz biorąc, mimo tego przeciągnięcia i braku klimatu, całości nie czyta się źle, bardzo szybko można pochłonąć wszystkie trzy tomy, nie są one też gorzej napisane od innych tego typu książek. Po prostu trzeba się nastawić na to, że to raczej prosta rozrywka, niż powieści o jakiejkolwiek wartości. I tyle. Jak się człowiek odpowiednio nastawi, to i lektura jest milsza ;). 



**** 
Z tym wpisem pozostawiam Was na jakiś czas, gdyż dziś wyjeżdżam w delegację (pierwszą w życiu!) i nie będę miała czasu, żeby tu zaglądać. Potem idę na mój drugi urlop w tym roku, tym razem krótszy, więc też nie wiem czy będę miała kiedy napisać coś nowego. Tak więc moja opinia o tej serii "powisi" tu kilka dni ;).