118. Okołoksiążkowo - walentynkowo ;)

Dziś dzień Świętego Walentego, patrona zakochanych, zwany potocznie Walentynki. Nie obchodzę tego święta, bo zakochana nie jestem, ale pomyślałam, że nawiązując do miłości unoszącej się dookoła (a przynajmniej w hipermarketach, które atakują serduszkami ;)), napiszę post okołoksiążkowy. W książkach często możemy przeczytać co nieco o miłości, zarówno tej szczęśliwej i radosnej, jak i smutnej i niespełnionej, a także o zauroczeniach, miłości platonicznej, czy po prostu miłości rodzinnej. Postanowiłam więc opowiedzieć Wam o moich ulubionych książkowych zakochanych, o parach, o których czytałam z przyjemnością, lub którzy w jakiś sposób na mnie wpłynęli, albo po prostu o takich, których jakoś szczególnie zapamiętałam.

Nie będzie tu klasycznych historii miłosnych - Romeo i Julia, a także Tristan i Izolda są tak znani, że chyba nie da się już nic nowego na ich temat napisać. Podobnie w kwestii Elizabeth Bennet i pana Darcy'ego, już napisano o nich tyle, że nie będę nic dodawać. Napiszę za to o postaciach, które pamiętam z moich lektur - co najlepsze, w zdecydowanej większości są to bohaterowie książek starszych, albo takich, których akcja rozgrywa się w "dawnych czasach". Może to stąd, że współczesne romanse właściwie do mnie nie przemawiają - z reguły są zbyt dosłowne, za wiele w nich dzikiej namiętności, a za mało takiego poza cielesnego zainteresowania drugą osobą.

Kolejność opisywanych zakochanych jest przypadkowa, wymieniłam ich tak, jak mi akurat przyszli do głowy.

Z góry przepraszam za SPOJLERY dotyczące losów wspomnianych przeze mnie postaci, jeżeli ich nie lubicie to radzę nie czytać dalej ;)

* Ania Shirley i Gilbert Blythe (seria "Ania z Zielonego Wzgórza" L.M. Montgomery) - jak często powtarzam tu na blogu, to jedna z moich ulubionych serii, do której mam sentyment, bo zaczytywałam się nią w czasach nastoletnich. Na pewno większość z Was zna ich historię, ale dla tych, którzy jednak nie kojarzą ich, albo nie pamiętają, kilka słów na temat ich związku. Poznali się w szkole - Ania, obdarzona wybujałą fantazją rudowłosa sierotka, przygarnięta przez samotne rodzeństwo Cuthbertów i Gilbert, obiekt westchnień koleżanek szkolnych. Ich znajomość rozpoczęła się dość niefortunnie (pamiętacie na pewno jak Ania rozbiła na głowie Gilberta swoją tabliczkę, po tym jak usłyszała jak on nazywał ją "Marchewką"), to jednak po różnych perypetiach zostali parą, a potem małżeństwem i doczekali się aż szóstki dzieci (a właściwie nawet siódemki, ale Joy, najstarsza córka, zmarła niedługo po urodzeniu - Arnika, dzięki za przypomnienie ;) ). Na początku to Gilbert był tym, który jest zauroczony, czy zakochany, Ania dopiero po latach odkryła, że to on jest jej prawdziwą miłością, że to na niego czeka, a nie na wymarzonego księcia o chmurnym spojrzeniu. Seria o Ani jest taka spora, że możemy trochę poczytać o ich perypetiach przed i po ślubie, chociaż w ostatnich częściach więcej dowiadujemy się o ich dzieciach. 

Historia Blythe'ów jest, mimo wszystko, nieco uładzona, czasem zbyt idealna, a momentami trochę naiwna, ale ja i tak ją lubię i czasami do niej wracam. Gilbert zawsze był jednym z moich książkowych ulubieńców, lubiłam go za to, że tak wytrwale trwał przy swojej ukochanej, a także za jego dumę i ambicję. Ania z kolei, to Ania, więcej o niej nie trzeba pisać ;).

* Valancy i Barney ("Błękitny zamek" L.M. Montgomery) - tę książkę autorki "Ani z Zielonego Wzgórza" odkryłam już jako osoba dorosła, niemniej, bardzo ją polubiłam. Valancy jest trochę podobna do mnie, stąd sympatycznie się czyta o jej losach, a zwłaszcza o tym, jak się zmienia z potulnej rodzinnej starej panny, w otwartą dziewczynę, dla której śmiertelna choroba nie jest źródłem załamania, a raczej impulsem do życia w pełni i wyrwania się z sideł toksycznych bliskich. Na początku Barney ją fascynuje, a i pomaga jej w zmianie życia, a potem nagle z ich nietypowej bliskości rodzi się miłość, taka bez fajerwerków czy wielkich namiętności, ale pełna ciepła i wsparcia. W tej historii również jest sporo wyidealizowania, niemniej, jest w niej życie. I to mi się podoba ;).

* Katarzyna Morland i Henry Tilney ("Opactwo Northnager" Jane Austen) - historia ta jest jedną z mniej znanych książek Jane Austen. Właściwie większość kojarzy tę opowieść jako parodię powieści gotyckiej, a mało się skupia uwagi na głównych bohaterów. Katarzyna jest naiwniutką dziewczyną z nieco wybujałą wyobraźnią, na którą działają szczególnie romanse grozy, które namiętnie czytuje. Kiedy więc poznaje Henry'ego Tilneya i dowiaduje się, że mieszka on w starym opactwie, jest zafascynowana. Co prawda, na początku interesuje ją same opactwo i tajemnice, które skrywa, niemniej, po pewnym czasie i Henry trafia do jej serca swoją osobą. Pan Tilney z kolei, jest mężczyzną inteligentnym, twardo stąpającym po ziemi, jednak obdarzonym fajnym poczuciem humoru. Katarzyna chyba od początku wzbudza jego zainteresowanie, jednak chyba nie traktuje jej na poważnie, w końcu to naiwne dziewczątko, słodkie i niewinne, ale niekoniecznie obdarzone inteligencją i polotem. Wydaje mi się, że na początku między nimi jest taka zdrowa przyjaźń, a dopiero w skutek różnych wydarzeń rodzi się coś głębszego, co jest, moim zdaniem bardzo ciekawe. A samego pana Tilneya bardzo lubię. I polecam adaptację "Opactwa Northanger" z 2007 roku, oczywiście od BBC, to taki lekki film, może nie do końca zgodny z książką, ale bardzo przyjemny w odbiorze, a aktor grający mojego ulubieńca może nie jest klasycznym przystojniakiem, ale ma w sobie to coś i świetnie pasuje mi do tej roli ;).

* Demelza i Ross Poldark (seria "Dziedzictwo rodu Poldarków" Winston Graham) - o tych dwojgu i o książkowej serii, z której pochodzą pisałam już wielokrotnie (TU, TU i jeszcze TU). Sami wiecie, że jestem fanką Poldarków ;). Nie będę się więc powtarzać, tylko dodam, że mimo wzlotów i upadków, jest to taka dobra para. Oboje, wbrew pozorom, bardzo do siebie pasują i chociaż nie zawsze postępują jak trzeba, to myślę, że ogólnie mogą być wzorem zgodnego małżeństwa, takiego, które jest ze sobą na dobre i na złe...

* Jane Eyre i pan Rochester ("Jane Eyre"/"Dziwne losy Jane Eyre" Charlotte Brontë) - była Jane Austen, więc muszę też wspomnieć o bohaterach najbardziej znanej książki najstarszej z sióstr Brontë. Jane jest typową dziewczyną tamtych czasów, wychowanką pensji, grzeczną, sztywną, nieprzyzwyczajoną do okazywania uczuć guwernantką. Nie jest to pełna emocji młoda kobieta, w której łatwo się zakochać, stąd związek między nią, a nieco ekscentrycznym panem Rochesterem wydaje się dziwny. Oczywiście, pierwotnie jest to niejako gra tego bogatego mężczyzny, ale potem przeradza się w coś innego. Jane, chociaż na zewnątrz taka sztywna i zimna, ma w sobie wiele miłości, którą przelewa na różne osoby. Jak kocha, to już na zawsze, niestałość nie leży w jej naturze, stąd jej przywiązanie i zbieg różnych okoliczności, doprowadzają do szczęśliwego zakończenia... O ile Jane nie jest moją ulubienicą, to mogę niejako ją zrozumieć, bo wiem jak wyglądało jej życie wcześniej, wiem skąd się biorą jej zachowania, skąd ta sztywność, o tyle pan Rochester to postać, którą bardzo dobrze wspominam i uważam, że jako para bardzo do siebie pasują ;).

* Margaret Hale i John Thornton ("Północ i południe" Elizabeth Gaskell) - kolejna klasyczna książka w moim zestawieniu, chociaż mniej znana niż te wyżej wymienione. Margaret jest kobietą bezkompromisową, dumną, odważną, skromną, ale znającą swoją wartość. Pochodzi ze zubożałej szlacheckiej rodziny, która, w związku z finansowymi kłopotami musi przeprowadzić się do przemysłowego miasteczka. Z kolei John Thornton to przedsiębiorca, który jest równie dumny i bezkompromisowy, ale też nieco zarozumiały, czasem nawet wydaje się wręcz arogancki. Z tego względu Margaret go początkowo wręcz nie cierpi, czemu właściwie trudno się dziwić, jednak potem odkrywa, że za tą twardą powłoką bezwzględnego przedsiębiorcy, znajduje się mężczyzna z uczuciami, człowiek, dla którego liczą się inni. Wtedy nabiera do niego szacunku, ale chyba prawdziwa miłość pojawia się, dopiero kiedy ich sytuacje życiowe się odmieniają i okazują się odwrotne. John traci nieco dumy, a Margaret zaczyna go bardziej szanować i rozumieć. Ta miłość między nimi to nie zakochanie od pierwszego wejrzenia, to nie grom z jasnego nieba, ale takie powolne zakochiwanie się, w miarę poznawania, zwłaszcza w trudnych sytuacjach...

* Juliet Ashton i Dawsey Adams ("Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek" Mary Ann Schaffer, Annie Barrows) - szalenie lubię tę historię, chociaż w sumie nie jest zbyt odkrywcza, niemniej, ma dla mnie jakiś taki fajny wydźwięk. Juliet jest pisarką, ma za sobą wydaną z sukcesem debiutancką książkę zawierającą wojenne felietony, szuka jednak nowego tematu na książkę. Zupełnie niespodziewanie otrzymuje list od mężczyzny, w którego posiadaniu znalazła się jedna z książek z jej księgozbioru. Zaintrygowana, nawiązuje z nim korespondencję, dowiadując się wielu ciekawych rzeczy o wyspie Guernsey, a także o samym Dawseyu, czyli swoim korespondencyjnym przyjacielu. Niespodziewanie dla siebie, postanawia udać się na tę wyspę, żeby zebrać materiały do książki, a tymczasem okazuje się, że znajdzie tam też coś innego ;)
Juliet jest nieco zagubioną, młodą kobietą. Wydawać by się mogło, że jest szczęśliwa - przeżyła wojnę, ma wspaniałego ukochanego, robi to co lubi, jednak okazuje się, że czegoś jej w życiu brakuje i właśnie to może odnaleźć na małej, zapomnianej nieco wyspie Guernsey, przy boku nieśmiałego, ciepłego, pełnego dobroci mężczyzny... Czego chcieć więcej? ;)

* Julie i R. ("Ciepłe ciała"/"Wiecznie żywy" Issac Marion) - na koniec książka zupełnie nie pasująca do pozostałych - po pierwsze powieść dla nastolatków, po drugie to publikacja z gatunku fantastyki, traktująca o zombie, niemniej, pomyślałam, że będzie świetnie uzupełniać te "stare" historie ;).
R. jest zombie, jednak takim bardziej... hmmm... myślącym. Nie ma jednak wspomnień, więc w sumie nie wie jak to się stało, że jest kim jest. Nie pamięta też swojego imienia, tylko tę jedną, jedyną literkę, właściwie też nie mówi, tylko wydaje jakieś dziwne odgłosy. Taki typowy zombie - "żyje" sobie z dnia na dzień, polując na ludzi wraz z innymi sobie podobnymi Martwymi. Pewnego jednak dnia na jego drodze staje Julie, a on niespodziewanie dla siebie, zamiast ją zjeść, postanawia zabrać ją do swojego "domu" i tak zaczyna się najdziwniejszy romans, jaki czytałam ;). 
Imiona bohaterów i ich historia sugerują nawiązania do klasycznej historii miłosnej, jaką są dzieje Romea i Julii. R. i Julie bowiem zakochują się w sobie pomimo tego, iż tak wiele ich dzieli, mimo iż jedno z nich jest żywą istotą, a drugie "żywym trupem" i właściwie pomiędzy nimi powinna panować nienawiść. Okazuje się jednak, że miłość na serio może wiele zmienić, nawet życie innych osób i losy całego świata...

Miało być krótko, a wyszło jak wyszło, niemniej, dziękuję za uwagę tym, którzy wytrwali do końca wpisu. Przepraszam też za jakość zdjęć, ale były robione wczoraj wieczorem, więc światło było jakie było ;).

A jakie zakochane pary z książek Wy lubicie albo jakie szczególnie zapadły Wam w pamięci?