64. Puszka Pandory pełna tajemnic z przeszłości, czyli "Sekret Heleny" Lucindy Riley

Bardzo lubię twórczość Lucindy Riley, jest ona dla mnie jedną z najlepszych współczesnych autorek powieści obyczajowych. Kiedy więc usłyszałam, że na polskim rynku ukaże się kolejna jej książka, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Dzięki uprzejmości portalu Bookhunter.pl i wydawnictwa Albatros miałam okazję poznać "Sekret Heleny" i dziś kilka słów na ten temat.

tytuł: "Sekret Heleny"

tytuł oryginału: "The Olive Tree" / "Helena's Secret"

autor: Lucinda Riley

tłumaczenie: Maria Gębicka-Frąc

data wydania: 2016

data polskiego wydania: 5. czerwca 2019 r. 

wydawca: Wydawnictwo Albatros

Helena, wraz z mężem i trojgiem dzieci spędza lato na Cyprze, w odziedziczonym w spadku starym domu o tajemniczej nazwie Pandora. To lato będzie szczególnym czasem dla jej rodziny, a także osób, które zaprosili i które się wprosiły na ich wakacje. W trakcie cypryjskiego wypoczynku wychodzą bowiem na światło dzienne sekrety Heleny, a skrywane przez wszystkich gości tajemnice wylewają się, niczym z mitycznej puszki Pandory...

Akcja tej powieści, tak jak najczęściej się zdarza w twórczości pani Riley, rozgrywa się na dwóch przestrzeniach czasowych - latem 2006 roku i 10 lat później, jednakże tym razem jest jedno miejsce akcji, a mianowicie cypryjska posiadłość, co powoduje, że historia jest zamknięta w jednym miescu. Z kolei narracja prowadzona jest w formie wpisów w pamiętniku 13-letniego Alexa oraz opowiadanej w trzeciej osobie historii rodziny i grupy znajomych, którzy spędzają lato w Pandorze.

"Tutaj, w Pandorze, wydawało się, że przeszłość Heleny zderzyła się z jej teraźniejszością"

"Sekret Heleny" to nie tylko powieść obyczajowa, znajdziemy w niej bowiem również wątki romansowe, czy ciepłe, urocze i momentami zabawne zapiski z pamiętnika Alexa. Ponadto, całość jest zaskakująca, autorka ma bowiem bujną wyobraźnię, jednakże wszystko co wymyśliła jest takie prawdziwe, spójne, realne, takie jak mogłoby się zdarzyć, choć może nieco skomplikowane. 

Zaletą tej historii jest również klimatyczne miejsce akcji, jakim jest stary dom na Cyprze, który Helena odziedziczyła po swoim ojcu chrzestnym, a z którym wiążą się dla niej szczególne wspomnienia. Pandora - usytuowana w pobliżu winnic, ze starymi drzewami oliwnymi wokół, z pięknym widokiem na morze, położona nieco na uboczu posiadłość, jest wprost idealnym miejscem na opowieści o miłości, życiu, ludziach i ich sekretach.

Głównych bohaterów jest dwoje - Helena i jej najstarszy syn, Alex. Dla obojga to lato w tajemniczym domu jest bardzo ważne, Helena bowiem mierzy się w tym czasie ze swoją przeszłością i przyszłością, a Aleks odkrywa swoją tożsamość i dojrzewa, a także przeżywa radości i drobne katusze pierwszej miłości. Oboje są opisani bardzo dobrze, nie są płaskimi bohaterami, mają ciekawe osobowości, mają też w sobie wiele emocji, co powoduje, że można się z nimi utożsamiać, czy chociaż ich rozumieć.

Helena jest fascynującą postacią - była baletnica, teraz matka trojga dzieci i żona statecznego Williama. Wydaje się zwykłą kobietą, jednak ma swoje sekrety z przeszłości, a jednym z nich jest tożsamość ojca Alexa. Ponadto jest piękna, empatyczna, nieco tajemnicza, ale pełna uroku osobistego, jest również spoiwem łączącym wszystkich gości Pandory, spina całą rodzinę i znajomych, niczym agrafka. 

Aleks z kolei jest bardzo inteligentnym 13-latkiem, taką trochę "starą duszą" zamkniętą w ciele dojrzewającego chłopaka. Jest również bacznym obserwatorem życia w Pandorze, które relacjonuje w swoim pamiętniku. To lato spędzone na Cyprze będzie dla niego ważnym przełomem w życiu, do którego będzie wracał w dorosłości. 

Poza dwójką głównych bohaterów, w książce mamy szereg barwnych postaci drugoplanowych, jednakże mimo wszystko nie jest ich tak wielu, żeby to przytłaczało czytelnika, czy powodowało zdezorientowanie. Każda postać ma swoją rolę w całej historii, choćby tylko najmniejszą, jak Immy i Fred, młodsze dzieci Heleny. 

Oczywiście w powieści nie brakuje dramatów i trudnych sytuacji, w jakich zostają postawieni bohaterowie, jednakże nie są one zbyt druzgoczące dla czytelnika, nie przytłaczają swoim ogromem czy nadmiarem, ale są świetnie wyważone. I chociaż bardzo wpływają na życie książkowych postaci, nie czuje się ich przerostu. 

"Sekret Heleny" opowiada, że miłość nie jest jednorodna, że ma różne rodzaje, a pokręcone linie ludzkich losów mogą mieć fascynujące rozwiązanie. Mówi również o kolejach życia i trudnych wyborach, które mogą zaważyć na przyszłości nie tylko osoby decydującej, ale również jej najbliższych, a nawet nieznanych jej osób, jak było w historii Heleny. Powieść trzyma bardzo wysoki poziom, jest napisana pięknym językiem, mądra i wartościowa, ale zarazem na tyle lekka, że może stanowić idealną lekturę na wakacje. 

Na uwagę zasługuje również wydanie tej książki, a szczególnie piękna, barwna okładka, która kojarzy się z opisywanym wewnątrz śródziemnomorskim klimatem. Jest to oprawa zintegrowana, która łączy w sobie zalety miękkiej i twardej okładki, dobrze wygląda na półce i jest wygodna w czytaniu. 

Jeżeli znacie powieści pani Riley, to nie muszę Was namawiać na tę książkę, jeśli jednak jest to dla Was twórczość nieznana, to koniecznie musicie to nadrobić! 

Za możliwość poznania "Sekretu Heleny" dziękuję serdecznie Wydawnictwu Albatros i portalowi Bookhunter.pl, na którym również znajdziecie moją recenzję tej książki.