91. "Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki" Aleksandra Michta-Juntunen

Jestem istotą ciepłolubną - kocham ciepło i słońce. Jednak pod względem charakteru bliżej mi do mieszkańców państw północnych. Kiedy więc usłyszałam o książce na temat Finlandii, czyli kraju, o którym wiem niewiele, a którego mieszkańcy wydają mi się bratnimi duszami, wiedziałam, że chcę ją przeczytać. W założeniu miała mi ona przybliżyć kulturę, tradycje, społeczeństwo i ogólnie zachęcić do poznania tego cichego państwa. Czy jej się to udało? Niekoniecznie...

tytuł: "Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki"

autor: Aleksandra Michta-Juntunen

data wydania: 16. października 2019 r.

wydawca: Wydawnictwo Poznańskie

liczba stron: 313

kategoria: 

uwagi: literatura podróżnicza (?)

*ładne wydanie

Na temat tej książki miałam przygotowany bardzo długi wpis, z opisaniem jej zawartości, z wymienieniem wad i zalet. Nie byłam może nią zachwycona, ale uznałam, że jest dobrym wprowadzeniem w tę tematykę. Jednakże w międzyczasie weszłam na bloga autorki ("Fińskie smaki") i co tam znalazłam? Rozdziały z książki... Po prostu okazało się, że książka ta stanowi kompilację  przepisanych słowo w słowo niektórych wpisów z bloga. I to mnie szalenie rozczarowało, poczułam się wręcz oszukana... Nie sądziłam bowiem, że ta publikacja będzie po prostu wydaniem książkowym części wpisów...

Chyba jedynymi rozdziałami, które są w całości nowe, są te wprowadzające, które zaczynają się od takich podstawowych informacji - pojawia się bowiem charakterystyka społeczeństwa, odrobina historii, a także wiedza o państwie i polityce w tym kraju. I to jest, moim zdaniem, najgorsza część tej publikacji, widać bowiem, że pani Michta-Juntunen chce powiedzieć czytelnikowi na ten temat jak najwięcej, ale zarazem nie chce poświęcić temu zbyt wiele czasu i miejsca, stąd ma się wrażenie, że rzuca ona datami, statystykami, jakimiś przypadkowymi ciekawostkami i wydarzeniami. Powoduje to, że ten początek jest chaotyczny, dość urywkowy, a zarazem człowiek nie dowiaduje się niczego nowego, bo to w sumie zbiór informacji z Internetu.

Jednak dalej pojawiają się już poszczególne wpisy z bloga: o sisu, saunie, języku fińskim, kuchni tego kraju etc. Przepisane są one dosłownie, bez większych zmian (poza korektą, oczywiście), w większości bez rozwinięcia czy jakichś dodatków, czasami kilka wpisów jest zlepionych w jeden rozdział.W niektórych nawet fotografie są te same, co na blogu...

Mam wrażenie, że autorka za bardzo się skupiła na niektórych zagadnieniach (spisując je z bloga), a za mało uwagi poświęciła ciekawszym tematom. Przykładem może być informacja o tym, że w szkołach podstawowych w Finlandii dzieci mają darmowe obiady i darmowe podręczniki, pojawiająca się kilkakrotnie w tekście, a z kolei ciekawszy temat, czyli to mityczne sisu jest potraktowany dość powierzchownie. Tak samo różne zwyczaje i tradycje są właściwie tylko wymienione, a jeśli już pojawia się jakieś zagłębienie w temat, to wychodzi to dość nieskładnie, tak że może i jest wiele słów na ten temat, ale niewiele w tym konkretów.

Wydaje mi się też, że autorka chciała zbyt wiele zawrzeć w tej książce, zbyt wiele powiedzieć o Finlandii, przez co tym bardziej rzuca się w oczy ta wspomniana wyżej powierzchowność i skrótowość potraktowania niektórych zagadnień. Wadą tej publikacji jest też (poza wspomnianym na początku przepisaniem wpisów z bloga) brak uporządkowania, skakanie z tematu na temat, skupianie się na niepotrzebnych i niekoniecznie ciekawych wątkach, a pomijanie tych bardziej interesujących. Z kolei język tej publikacji jest bardzo prosty, jak to na blogu, czasem wręcz potoczny, nieskomplikowany, co powoduje, że czyta się ją szybciej, ale i bez potrzeby skupienia.

Zaletą tej książki jest jej piękne wydanie. Jest ona po prostu dopracowana pod względem wizualnym, ma wyjątkowo estetyczną i zachęcającą twardą oprawę, ciekawą wyklejkę, ponadto została wydrukowana na dobrym papierze, opatrzona wieloma fotografiami ze zbiorów autorki. To też jest ważne dla odbiorcy, bowiem uprzyjemnia czytanie. Na uwagę zasługują również przypisy i bibliografia, dzięki którym zainteresowani mogą głębiej wejść w temat.

Niestety, z uwagi na wymienione wyżej wady, "Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki" nie porwała mnie tak, jak oczekiwałam. Miałam nadzieję, że dowiem się z niej więcej o Finlandii, że zakocham się w tym kraju, tymczasem poznałam tylko trochę ciekawostek na ten temat. I to tych ciekawostek, które mogłam przeczytać wcześniej na blogu autorki...

Oceńcie sami, czy warto poznać tę książkę...

Mimo wszystko dziękuję Wydawnictwu za możliwość przeczytania tej publikacji, a także portalowi książkowemu Bookhunter.pl, gdzie znajdziecie szerszą recenzję.

*************

Podsumowanie października pojawi się w tygodniu, a od dziś na moim profilu na Instagramie znajdziecie rozdanie z książką "PS Kocham Cię na zawsze", której recenzja już od jakiegoś czasu jest tu na blogu ;).