94. "Chwile są po to, aby przeżywać je tylko jeden jedyny raz", czyli "Dni naszego życia. Część 2" Małgorzata Mikos

Może część z Was pamięta moja pierwszą książkę recenzencką, z której byłam szalenie dumna. Była to pierwsza część "Dni naszego życia", debiutancka powieść Małgorzaty Mikos. Napisałam wtedy bardzo pozytywną opinię na jej temat, bo mimo niektórych dłużyzn, bardzo mi się podobała (wspomnianą recenzję znajdziecie TU). Byłam jednak ciekawa jak się skończy ta historia i czy wreszcie poznamy imię narratorki. Nie mogłam się więc doczekać drugiej części i pod koniec października wreszcie trafiła ona do moich rąk, a dziś mogę wreszcie napisać kilka słów na jej temat.

tytuł: "Dni naszego życia. Część 2"

autor: Małgorzata Mikos

data wydania: 10. września 2019 r.

wydawca: Wydawnictwo Novae Res

liczba stron: 342

kategoria: literatura obyczajowa

uwagi:

*jak widać, to druga część historii, więc zanim się za nią zabierzecie, sięgnijcie po pierwszą ;) ;

*zwróćcie uwagę na piękną, klimatyczną okładkę.

Przede wszystkim ta druga część wynikła z tego, że cała książka okazała się za długa, więc wydawnictwo podjęło decyzję o jej podzieleniu. Nie jest to dokładnie drugi tom, dopisany po jakimś czasie, tylko właśnie część całej historii. Powoduje to, że ta książka zaczyna się tam, gdzie zakończyła się pierwsza część - Narratorka i pan Piotr wracają z podróży w jego rodzinne strony. Pan P. snuje dalej historię swojej niezwykłej miłości do Luizy, dzieląc się radościami i smutkami ze swoją sąsiadką, umożliwiając jej spisywanie tej historii, żeby nie została nigdy zapomniana. Z kolei Narratorka tę historię zbiera i zapisuje, ale także dzięki niej zmienia nieco swoje skomplikowane życie...

Tak jak w poprzedniej części, tak i tu znajdziemy wiele wzruszeń, życiowych mądrości i trafnych cytatów. Swoją drogą, myślę, że osoby zapisujące różne takie mądre słowa, będą miały tu wiele materiału do swoich zeszytów. W książce znajdziemy też kilka cytatów zapisanych przez samą Narratorkę, więc jest o czym myśleć... Nie jestem osobą, którą łatwo poruszyć (jak wiecie), więc nie płakałam przy czytaniu tej opowieści, ale myślę, że osobom bardziej wrażliwym momentami mogą spocić się oczy. Ogólnie w tej historii jest sporo emocji, tych pozytywnych, ale i tych mniej miłych i przyjemnych... Znajdziemy tam po prostu samo życie, z jego blaskami i smutkami.

"Wczoraj to historia, jutro to tajemnica. Dziś to wyjątkowa chwila"

Akcja, podobnie jak w pierwszej części, rozwija się nieśpiesznie, dwutorowo - przeszłość Piotra przeplata się z teraźniejszością Narratorki, w której jej sąsiad jest już starszym panem. Całość skupia się bardziej na opowieściach pana Piotra, niż na teraźniejszości, ale nie można powiedzieć, że współczesność bohaterów jest pomijana, nie, ona jest po prostu na takim lekkim drugim planie. Wątki znane z początku tej historii są powoli rozwijane i wyjaśniane, dowiadujemy się więcej o niektórych rzeczach, poznajemy nowych bohaterów, a i możemy bliżej się zapoznać z postacią Narratorki, a nawet wreszcie dowiedzieć się jak ma na imię ;) (nurtowało mnie to po lekturze pierwszej części ;)). Pojawiają się też wspomnienia samej Luizy, ukochanej pana Piotra, co prawda nie ma ich wiele, ale to ciekawe, że możemy też poznać historię z jej perspektywy.

Autorka operuje bardzo starannym językiem, momentami wręcz poetyckim, przez co opowieść snuta przez nią płynie swobodnie jak rwąca rzeka myśli, wspomnień, radości, wzruszeń, miłości, smutku i żalu... Widać, że włożyła w to całe swoje serce... Widać również bardzo dużą dbałość o szczegóły opowiadanej historii, dzięki czemu czytelnik może się w nią bardziej wczuć. 

Czasami jednak zdarza się, że jest rozmowy między bohaterami są nieco nienaturalne, jakby teatralne, to znaczy, że oni przemawiają do siebie, zamiast po prostu mówić. Momentami mnie to drażniło, ale to jest w sumie jedyna wada tej książki, jaką zauważyłam ;). Przy recenzji poprzedniej części zwróciłam uwagę na pewne dłużyzny związane z nagromadzeniem przemyśleń i mądrych słów, które nieco zaburzały mi czytanie, w tej części już tego nie uświadczyłam, wszystko było dawkowane tak jak trzeba.

Część druga "Dni naszego życia" okazała się bardzo dobrym rozwinięciem i zakończeniem historii z pierwszego tomu, mogę się nawet pokusić o stwierdzenie, że jest nawet od niego nieco lepsza... Całość stanowi opowieść pełną wzruszeń, miłości, emocji i życiowych doświadczeń, nie ma w niej miejsca na sztuczne dramaty, na nienaturalnie prowadzoną akcję, czy wulgarność. Nie, to spokojna, mądra, wartościowa książka, która sprawdzi się na długie jesiennie i zimowe wieczory, kiedy człowiek ma ochotę na coś poruszającego, ale i wzbudzającego przemyślenia...

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję Autorce, która jest przesympatyczną osobą oraz Wydawnictwu Novae Res.

*******

P.S. Otrzymałam wczoraj wiadomość, że ktoś zgłosił mnie do Rankingu Opowiem Ci. Dziękuję serdecznie za zgłoszenie, to naprawdę wielka niespodzianka i olbrzymie wyróżnienie dla mnie :).

Nie wiedziałam do tej pory, że istnieje taki ranking, teraz i ja sama oddałam głosy na moich ulubionych twórców. Jeśli i Wy pierwszy raz słyszycie na ten temat to zapraszam do poczytania - jak klikniecie w obrazek zostaniecie przeniesieni na stronę tegoż rankingu. Zapraszam do głosowania na Waszych ulubionych twórców!