97. Powieściowy koszmarek, czyli "Kształt nocy" Tess Gerritsen

Opowiem Wam dziś o moim wielkim książkowym rozczarowaniu... Bardzo długo zastanawiałam się co napisać o tej powieści, biłam się z myślami, poprawiałam zdania, ale i tak nie napisałam wszystkiego, co chciałam przekazać. Nie umiem bowiem ująć słowami ogromu mojego rozczarowania...

Kilka lat temu zaczytywałam się w twórczości Tess Gerritsen, autorki interesujących thrillerów medycznych. Nie były to książki ambitne, czy jakieś szczególnie wartościowe, ale napisane były w porządku, miały interesującą fabułę, dużo się w nich działo, przyjemnie spędzałam z nimi czas. Kiedy więc dowiedziałam się, że ta autorka wydała nową powieść, wiedziałam, że ją przeczytam, nastawiłam się bardzo pozytywnie i spotkała mnie niemiła niespodzianka...

UWAGA - WPIS MOŻE ZAWIERAĆ SPOJLERY!

tytuł: "Kształt nocy"

tytuł oryginału: "The shape of night"

autor: Tess Gerritsen

tłumaczenie: Jerzy Żebrowski

data wydania: 1. października 2019

data polskiego wydania: 16. października 2019 r.

wydawca: Wydawnictwo Albatros

liczba stron: 352

kategoria: teoretycznie thriller, a praktycznie...

uwagi:

*zawiera sceny erotyczne,

*zawiera wątki paranormalne.

Najpierw kilka słów o treści: Ava jest pisarką, pisze książki kucharskie. Po pewnych trudnych przeżyciach postanawia wynająć na kilka miesięcy dom w małej miejscowości, gdzie mogłaby w spokoju ukończyć najnowszą książkę. Przypadek, albo może przeznaczenie, sprawia, że trafia do Strażnicy Brodiego, pewnej tajemniczej posiadłości położonej na wybrzeżu. Okazuje się, że dom ma swoje wyjątkowo mroczne sekrety, a Avie grozi śmiertelne niebezpieczeństwo...

Opis brzmi ciekawie, kojarzy się z klimatami z prawdziwego dreszczowca - opuszczony dom, tajemnice z przeszłości, samotna kobieta... A tymczasem w tej historii trudno uświadczyć atmosfery grozy. Tak naprawdę wyszedł z tego dość słaby romans paranormalny z wątkami w stylu uwielbianego przez niektóre kobiety pana Greya (nie czytałam tej serii, ale wiem co w niej mniej więcej było, stąd moje porównanie ;)) z maleńką nutą tajemnicy, która jednak nie wzbudza żadnych emocji. 

Już pomijając już wyżej wymienione, wyjątkowo niesmaczne wątki, w których bohaterka odbywa intymne spotkania z duchem w jego "ukrytej alkowie", to jest to książka po prostu zła, bez pomysłu, bez tego typowego dla autorki stylu. Gdybym nie wiedziała kto napisał te powieść, pomyślałabym, że to jakaś radosna twórczość z Wattpada...

Główna bohaterka należy do znanego gatunku postaci książkowych - samotna kobieta z przeszłością i grubym kotem, pisarka, na dodatek nadużywająca alkoholu. Ucieka ona od swoich demonów do tajemniczego domu, który udaje jej się wynająć, aby dokończyć swoją książkę kucharską. A w tym domu dzieją się dziwne rzeczy, które na początku ją przerażają, a potem wręcz zachwycają. Nie jest to postać wyjątkowo inteligentna, ani specjalnie interesująca, raczej dość stereotypowa, mimo swojego dziwnego zauroczenia duchem. 

O pozostałych bohaterach nie wiadomo prawie nic, jeśli już się pojawiają, to praktycznie w tle, bez szerszego opisu, czy zagłębienia. Jest kilka postaci, które widać nieco bardziej, ale i tak są one dość papierowe, bez charakteru. Więcej uwagi autorka poświęciła Strażnicy Brodiego i muszę przyznać, że opis tej tajemniczej posiadłości jest dość udany, na tyle, że wzbudza zaintrygowanie, ale też działa na wyobraźnię czytelnika. To chyba najbardziej udana część powieści.

Sama historia nie ma w sobie niczego, co by powodowało, że nie można się od niej oderwać. Jest dość prosta, choć w pewnym sensie pokręcona, raczej niespotykana, ale nie wciągająca, bez większych emocji. Dopiero pod koniec nieco przyspiesza, by zakończyć się w sposób niekoniecznie przewidywalny, ale też niesatysfakcjonujący, pozostawiający jednak nieco tajemnicy.

Język narracji jest prosty, lekki, przewidywalny, nieskomplikowany, bez jakichś stylistycznych fajerwerków. Nie ma więc w tej kwestii żadnego zaskoczenia, ale nie znajdzie się też nic do skrytykowania. Ot, zwykła, prosta opowieść, bez pazura, trochę mało w stylu autorki. 

"Kształt nocy" jest jednak moim czytelniczym rozczarowaniem. Znając twórczość autorski spodziewałam się bowiem czegoś bardziej zaskakującego, niestereotypowego, efektownego, powieści, która mnie pochłonie bez reszty. Oczekiwałam również większego zagłębienia się w psychikę postaci występującej w tej opowieści, bardziej interesującej historii, szybszej akcji. Dostałam za to książkę dość dziwną, z nieciekawą główną bohaterką i niekoniecznie interesującą , pokręconą historią. Gdyby to była powieść innego autora, być może oceniłabym ją wyżej, jednak po Tess Gerritsen spodziewałam się czegoś więcej...

Mimo wszystko dziękuję wydawnictwu Albatros za możliwość przeczytania tej książki, a także portalowi Bookhunter.pl, gdzie również znajdziecie moją recenzję.

*****

Zostawiam Was z tą niepochlebną recenzją, ale obiecuję, że niedługo pojawi się opinia o znacznie lepszej książce ;).

Tymczasem, chciałam też powiadomić, że powoli przenoszę się z portalu Lubimy Czytać na portal Nakanapie.pl, z uwagi na niekoniecznie pozytywne zmiany jakie się pojawiły na tym pierwszym. Jeśli więc chcecie mnie obserwować w nowym miejscu, to po lewej stronie jest wklejka z tegoż portalu, a dla leniwych link do mojego profilu jest TU  -  zapraszam ;).